Güneş,hayale müsaade etmeyecek şekilde,her şeyi açık ve berrak gösterdiği için yalnız gözlerimizle yaşadık ve hiç eğlenmedik. ... Güneş ,bütün gün,insana doğru fakat acı şeyler söyleyen bir arkadaştır.

Eda ve hayal edişteki yapmacıklığa gelince, bu da yeni şiirin en güzel özelliklerinden biridir.Yeni kadın çehreleri gibi! Geçenlerde bir yazarın dediği üzere,şimdi boyanmamış bir kadın yüzü,insana bir türlü medeni bir çehre hissini vermiyor.

-Desene! Şu çarkları su ile dönen dünya, eskiden beri bir değirmenden hala farklı değil!

-Bir havra daha yapılmış, bunun ne ehemmiyeti var? Kökleri her taraftan dünyayı saran bütün bankalar birer havra olduktan sonra...

Aşık, yüz bulmayan adamdır.

Bir mühendisi, bir şairi, bir doktoru, dahası adını yaşadığınız sürece işitmediğiniz herhangi bir uğraş dalında çalışan birini, hiç anlamadığınız, bir işinden dolayı beğenir oldunuz. Hemen bütün erdemler sizindir: İyilikseversiniz, zekisiniz, sevimlisiniz, eğitimlisiniz; bilim ve kültürünüze hiç diyecek yok! Ağzınızdan düşürüverdiğiniz küçük ve ikiyüzlü bir övgüye karşılık sırtınıza geçirilen görkemli altın kaftanı bir an içinde yitirmek ve yağmur altında bir çıplak gülünçlüğüne düşmemek istiyorsanız, sakın sözünüze en ufak bir çekinme kaygısının gölgesini düşürmeyiniz. İşte erinçli yaşamanın ilkesi!

Münekkit ise her beşerî marifetin hâlâ tekemmüle muhtaç olduğunu bağırmakla, her sabah, insana hayvan olmadığını hatırlatıyor.

Bülbül Bir gamlı hazânın seherinde, Isrâra ne hâcet yine bülbül? Bil, kalbimizin bahçelerinde, Cân verdi senin söylediğin gül. Savrulmada gül şimdi havada, Gün doğmada bir başka ziyâda.

"Beyin onurundan bu kadar kaybettikten sonra, yaşamsal etkinlikte insanın filden, karıncadan, leylak veya zürafadan hiçbir farkı kalmıyor."

"Bahar bir sayman gibi, yaşama yeni kavuşturduğu yaratıkların sayısını yaşayanların toplamından durmadan çıkarmakta..."