Şeyh Mehmed Mühür Efendi, o gece kitabın kapa� - AlıntıSöz

Şeyh Mehmed Mühür Efendi, o gece kitabın kapağını açıp da ilk kelimenin, ilk harfiyle göz göze geldiğinde birdenbire gördü ki, aşkla yoğrulan bu kitap konuşmaktansa susuyor; anlatmaktansa dinliyor; bir sırrı ifşa etmektense aşikar olan ne varsa sırra çeviriyor; ve son satırına gelindiğinde sil baştan yazılıyordu. Bu kitap okunmuyor; o, insanın içini okuyordu. İnsan onunla kendini okuyordu. Onun durgun çehresinden süzülen ziya tufanlarını, sayfalarının arasından yayılan mest edici kokularını ve kelimelerinin ardına saklanan hüznünü kendinden bir parça bellemişti. Birlikte susup, geceye kulak vermişlerdi. Seher kırmızı ve serindi.

Diğer Elif Şafak Sözleri ve Alıntıları