Ömürler geçti, sen yoksun, gel ey bir tanecik Ma?bûd, Gel ey bir tanecik galib, gel ey bir tanecik mevcûd! Ya sıyrılsın şu vahdet-gâhı vahşet zâr eden hicrân, Ya bir nefhanla serpilsin bu hasîr kalbe itminân. Hayır, imanla, itminânla dinmez ruhumun ye?si: Ne âfâk isterim sensiz, ne enfüs, tamtakır hepsi! Senin mecnûnunum, bir sensin ancak taptığım Leylâ; Ezelden sunduğun şehlâ-nigâhın mestiyim hâlâ! (GECE ŞİİRİNDEN MEHMET AKİF)