Yedi yaşında, Pithiviers'de, dişçi olan Jules amcasının yanındayken, bekleme salonunda yalnız kalınca, kendini yok farz etmek oyununu oynardı: Bunun için, insanın yaşamayı durdurması gerekti, hani insan ağzına çok soğuk bir su alır da, yutmamak için, suyu bir anda boğazına yuvarlayıverecek olan o basit yutkunma hareketini yapmamak için hareketsiz bir güç sarfeder, işte onun gibi. Bir gün beynini tamamen boşaltmayı başardı. Ama bu boşluk da gene bir duygu, bir tattı. Ahmakça bir şeydi aslında.