Nazım: Sevmek nedir, bilir misin ? Handan: Bu da felsefe dersine dahil mi ? Nazım: Elbet, elbet! Handan : Öyle ise, bilirim. Nazım : Yalan ! Handan: Vallahi değil. Komşumuzun oğlunu birçok sevdimdi, üç sene oluyor. Nazım : On üç yaşında ha, mektup filan? Handan: Hayır, öyle şey yok. Saçlarımdan büyük bir parça kestim verdim, o kadar ! Nazım : Bu komşunun harikulade çocuğuna ne oldu ? Handan: Evden çıktılar, bilmiyorum. Nazım : Daha başka ? Handan: Durunuz bakayım . Bir de sarıklı Arabi hocası. Nazım : Acayip çocuk. Hoca Efendi nezaketinize mukabele etti mi ? Handan: Bilmez ki etsin ! Nazım: Daha? Handan: Başka bir hoca daha ! Nazım: Hep hocalarını seversen ben kendim için korkmaha başlayacağım. Handan: Nafile korkarsınız. Çünkü sizi sevmeyeceğim, dedim ve ilk defa olarak bir çok güldük. Her şeyden başka bir de pek iyi arkadaşız...