Kitap hırsızına güzellik ve zalimlik hakkında söylemek istediğim birçok şey vardı ama o şeyler hakkında ona zaten bilmediği ne söyleyebilirdim ki? İnsan türünün sürekli abarttığımı ve küçümsediğimi açıklamak istedim; nadiren gerçekten tartabildiğimi. Ona aynı şeyin nasıl hem o kadar çirkin hem de o kadar görkemli, kelimelerin nasıl hem o kadar lanetleyici hem de o kadar zekice olabildiğini sormak istedim. Ama ağzımdan bunların hiçbiri çıkmadı.
Diğer Markus Zusak Sözleri ve Alıntıları
- "Neden ben?" diye sordum Tanrıya. Bir şey söylemedi.Güldüm ve yıldızları izledim. Yaşamak güzeldi...
- "Neden ben?" diye sordum Tanrıya. Bir şey söylemedi. Güldüm ve yıldızları izledim. Yaşamak güzeldi...
- "Neden ben?" diye sordum Tanrı'ya. Bir şey söylemedi. Güldüm ve yıldızları izledim. Yaşamak güzeldi...
- Bazen insanlar çok güzel oluyordu.
Görünüşleriyle değil.
Söyledikleriyle de değil.
Sadece varlıklarıyla. - Sadece bir HİÇ olduğunu kabul edenler sıradan değildir, geri kalanlar et yığınından oluşan insan kılığına bürünmüş ruhsuz yaratıklardır...
- Bir yeri soyuyor filan değildik.
Biz umutsuzduk.
Umutsuz, sefil ve başınızı sallamanıza neden olacak kadar acınası... - Belki kelimesi beni rahatsız etmeye başlamıştı çünkü hayatımda sabit olan tek şey belkilerin sonsuza dek benimle kalacak olmasıydı.
- "Neden ben?" diye sordum Tanrıya. Bir şey söylemedi.Güldüm ve yıldızları izledim. Yaşamak güzeldi...
- "Neden ben?" diye sordum Tanrıya. Bir şey söylemedi. Güldüm ve yıldızları izledim. Yaşamak güzeldi...
- "Neden ben?" diye sordum Tanrı'ya. Bir şey söylemedi. Güldüm ve yıldızları izledim. Yaşamak güzeldi...