Kendin olmak, yalnız kendin olmak çok büyük bir şey. İnsan bunun üstesinden nasıl gelir, bunu nasıl gerçekleştirir? En büyük ustalık da bu ya. Bu iş ustalık ister, çünkü belirli bir uğraş gerektirmez. Şu ya da bu olmaya çalışmayacaksın, önemli olayım ya da önemsiz görüneyim, becerikli olayım ya da sakarlık edeyim demek yok... anlatabiliyor muyum? Nasıl gelirse öyle davranacaksın. Gönlünden koptuğu gibi. Çünkü hiçbir şey önemsiz değildir. Hiçbir şey. Kahkaha ve alkış yerine gülümseyişler alacaksın. Hoşnut, ufak gülümseyişler ?hepsi bu. Ama bu her şey demek işte... insanın aklına getirebildiği doygunluğu kat kat aşan bir doygunluk. Dolaşıp bütün pis işleri göreceksin, insanları taşıdıkları yüklerden kurtaracaksın. Onlar mutlu olacaklar, ama sen daha da mutlu olacaksın, anlıyor musun? Ne var ki göze batmadan yapmalısın bu işi. Nasıl bir tat aldığını onlara sezdirmemelisin. Seni bir kere yakalayacak, gizini öğrenecek olurlarsa işin bitmiş demektir. Artık uğurlarında ne yaparsan yap seni bencillikle suçlayacaklardır. Seni nasıl zenginleştirdiklerini, kendi başına tadamadığın bir sevinci sana nasıl tattırdıklarını duyurmadığın sürece her aklına eseni yapabilirsin, her çeşit özveriyi üstlenebilirsin, hatta canını verebilirsin onlar için... Özür dilerim Antoine, amacım uzun bir söylev çekmek değildi. Her neyse, bu gece bana bir armağan veriyorsun sen. Bu gece sen olarak kendimi oynayacağım. Bu, insanın kendisi olmasından da iyi, anlıyor musun?