Kalemin ucu maddi anlamda kalemin en hassas yeridir ya mananın da ucuna dayanır. Kelâma çevrilebilir mananın sidretü' l - müntehasında, söylemek gibi yazmak da yetersiz ve yersiz kalınca. An gelir mecazın zarfı çatlar., temsil tuzla buz olur, yükleneni kaldıramaz. Bundan sonrası kelâma ve kaleme sığmaz. Sırrın kapısı açılır ve oradan da ancak esrara vakıf olanlar girer. Artık kalemin ucu kırılmıştır. Sus! Sustum ve öptüm kırdığım kalemin iki omzundan. Önce sağ, sonra sol. İki gül bitti. Öyle bir yere varılır ki kağıt yanar tutuşur, elde bir kalem kalır. Ey kalem, nereye vardık ki ucun kırıldı? Kalbim öyle kırık ki!