İnsan ilk gençliğinde topluma karşı duyduğu ilk tepkilerinde, ona karşı çıkmış bilinçsiz kişileri (fahişeler, lumpen proletarya, serseri edebiyatçılar vb.) gözünde yüceltiyor. Bu arada toplumcular da, kişilikleri çoğu zaman göz önünde tutulmadan hayran olunacak kişiler arasına giriyor. Sonra onların kötülükleri görülünce bu sefer toplumculuktan soğuma gibi bir aykırı sonuç çıkıyor. Ya da kural dışı ne varsa, kendini yok etme pahasına insan onları yaşantısına alıyor. Evli erkeklerin küçük kaçamaklarından iğrenen biri ya evliliği anlamsız bir püritenlikle benimsiyor ya da kurduğu evlilik dışı ilişkileri sonuna kadar sürdürerek hayatındaki kadınların sürekli olarak değişmesine yol açan toplum dışı ve bunalımlı bir yaşantı içinde bocalıyor. Prof. Server, bu karmaşıklığı yaşantısında ve çevresinde görerek anlatabilir. Yeni -toplumcu- bir ahlak düzeni kurulmadan, eski düzeni kişisel hayatında yıkmaya çalışan insanların dramıdır bu.