Hüzünlerin,kayıpların,acıların ve yoksunlukların yaşattığı olumsuz duyguları ve halleri hep içimdeki bir güzelliği, bir yaratıcılığı beslemek üzere istifadeye yönlendirmeyi seçmem aslında yine bir tesadüf değil. Bu en kötü halı bile, olumlu bir yaşam ateşine dönüştürebildiğime dair hissettiğim güç... Bu öylesine büyük bir güç ki; bunu insana bir başkasının vermesi mümkün değil. Bir başkasından, özellikle sevdiğiniz birinden gelen bir destek her zaman iyi gelir, bu kaçınılmaz. Ama her kim olursa olsun, bir başkasının uzattığı el de, yürek de emanettir,geçicidir. Eğer içinizde kendinize ait mücadele kuvveti yoksa eller çekildiği an yine dibe vurmak kaçınılmaz olur.