Her yanı kaplayan çamur onu şaşırtmış, yaşam güzel ve sevimli olmadığını kanıtlamıştı. Giriştiği işlerde kişilerin çıkar hırsı onu ürkütmüş, manevi yaşamdaki zayıflık ve kusurlar ise büsbütün şaşırtmıştı. Egemen sınıfın karanlık ruhu, vurdumduymazlığı, bir insan olarak onu kızdırıyordu. Ayrıca, kadın ve erkek herkes büyük ve güzel kiliselerde, iyi ödüllendirilen din adamlarına karşın son derece maddeciydiler. Gerçi kendilerince değerli olan birtakım küçük idealler ve ahlak kuralları üzerine sevimli gevezelikler yapıyorlardı. Gerçek ahlak nedir bilmiyorlardı, yani İsa'nın telkin ettiği ahlak onlar için geçerliliğini yitirmişti.