Her sevginin başlangıcı ve süreci, o sevginin bitişinin getireceği
boşluk ve yalnızlık ile dolu. Belirsizlikler arasında
belirlemeğe çalıştığımız yaşam gibi. Sevgi isteği, kendi kendine
yaşamı kanıtlama dileği kadar büyük. Belki kendilerine
yaşamı kanıtlamaya gerek duymayan insanlar, sevgileri
de derinliğine duymadan, acıya dönüştürmeden yaşayıp
gidiyorlar. Ya da, sevgiyi sevgi, beraberliği beraberlik,
ayrılığı ayrılık, yaşamı yaşam, ölümü ölüm olarak yaşıyorlar.
Oysa yaşam ölümle, ölüm yaşamla tanımlı.