Her nesnenin bir özü, bir de varlığı vardır. Öz, sürekli nitelikler topluluğu demektir. Varlık (ya da varoluş) ise dünyada etkin (aktif) olarak bulunuş demektir. Çoğu kimse özün önce, varoluşun sonra geldiğine inanır. Örneğin, bezelyeler bir bezelye düşüncesine göre yerden biter, yuvarlaklaşır. Bu düşünüş köklerini dinden alır. Tanrı, insanları kendindeki insan düşüncesine göre var eder. Nesne, ancak özüne uyduğu zaman var olur. Bütün insanlara özgü bir öz vardır; bu değişmez özün adı insan doğasıdır.