Hayatımda üç kadını sevmiştim. Birincisi Duke'ta okurken çıktığım gençlik aşkım Emily Downing'di. North Caro- lina'dan biriyle çıkmaya başladığında beni bıraktı. İkincisi, ruh ikizim sayılabilecek bir yazar olan Jessica Culver'dı. Aynı zamanda kalbimi un ufak eden kadındı, ama galiba sonunda ben onun kalbini kırmıştım. Artık hiçbir şey bilmiyorum. Bütün varlığımla sevdim onu ama bu asla yeterli olmadı. Şimdi evli. Stone adında bir herifle. Üçüncüsü tabii ki Ali Wilder. Kocası onbir Eylül'de ikiz kulelerde öldükten sonra çıktığı ilk erkek bendim. Aramızda güçlü bir sevgi vardı ama aynı zamanda diğer ilişkilerime göre daha sakin ve daha olgundu. Belki de bir ilişkinin bu şekilde olmaması gerekiyor. Sonunda canımın yanacağını biliyordum ama bu kadar tahripkâr olacağını bilmezdim. Acaba bunun da mı olgunlaşmayla bir ilgisi vardı? Ya da belki de yıllar geçtikten sonra, bir sürü kalp kırıklığından sonra esirgeyici olmaya başlıyordunuz.Belki de Ali haklıydı. Bizim ilişkimiz sonsuza kadar süremezdi. Bu kadar basit. Bu konuyla ilgili eski bir İbrani deyişi vardır: İnsanlar planlar, Tanrı kahkahalarla güler. Ben bunun tipik örneğiyim.