Hava henüz karanlıktı, sokaktan geçen bir güruh sarhoş polisin gürültüsüne uyandım.Kaba küfürler savuruyor,hep bir ağızdan söylüyorlardı: Gel gidelim içelim, Rey şarabından içelim! Şimdi içmezsek onu, Ya ne zaman içelim? Hatırladım,hayır,ani bir ilhamdı bu:bitişik odada bir şişe şarabım vardı,içine kobra zehiri katılmış ve bir yudumu hayatın bütün kâbuslarını yok edecek bir şarap... Ama o kahpe?.. Bu sözcük ona karşı arzumu daha da çoğalttı,onu daha diri, daha hararetli getirdi gözlerimin önüne. Bundan iyi ne tasarlayabilirdim:O şaraptan bir kadeh ona verir,bir kadeh de ben içerdim,aynı kıvranmalarla beraber ölürdük! Nedir aşk?O aşağılık kimseler için bir edepsizlik,geçici adi bir zevk,bir eğlence.O aşağılık adamların aşkları açık saçık şarkılarda, edepsizliklerde,sarhoş ayık tekrarladıkları pis iğrenç sözlerinde görülür...