Gerçek bir hikaye mi bilmem; ama keşke gerçek olsa diye, düşündüğüm bir hikaye. Yavuz Sultan Selim, oğlu Kanuni Sultan Süleyman ' a iki mektup verir; birini ben ölünce aç, ikincisini de beni defnettikten Sonra açarsın der. Vefa ettiğinde Kanuni ilk mektubu açar. Mektupta, oğlum , senden tek bir isteğim var , beni çoraplarımla gömsünler başka bir şey istemiyorum.yazmaktadir Kanuni defin işini yapacak din görevlisinden bu vasiyeti gerçekleştirmek için izin ister. İmam tüm ısrarlarina rağmen bunun imkansız olduğunu, dinimizde böyle bir şeyin olmadığını anlatır. Yavuz, mecburen çorapsız defnedilir Kanuni ikinci mektubu açtığında şu yazıyı görür. Bak oğlum, bir çift çorap bile goturemedim etrafınızda her şeyi para ve başarıya bağlayan bir sistem var. Oysa değerli olan, doğru bir amaç uğruna harcanan çabalardir