Ey miskin! Hani nerde seni sende sana gezdirecek olan? Sana seni ancak yine sende bulabileceğini söyleyecek olan? Seni aşık olmak makamında bırakmayıp aşık iken maşuk kılan/kılabilecek olan ustaların nerede? Bir bak bakalım,nerede o elinde fener cadde cadde,sokak sokak dolaşan,Neyi arıyorsun? diye sorduklarında Kendimi arıyorum cevabını veren mecnunların? Hadi söyle, Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen! diyen/diyebilen şairlerin nerede? Kimse sana sende olmayanı veremez; bu nedenle sen sende olanı bulmalı,bulman gerekeni sen kendinde aramalısın. Söz söylendi. Söz söylenmiş oldu bir kere. Artık yapılabilecek hiçbir şey yok,nasibine rıza göstermeli,elindekiyle yetinmelisin!