...Elzem ıstıraplar, bir raddeden sonra gayrimeşrulaşıyor Serpil. Belki de aşk oyununa duyguları hiç karıştırmamalıydım ? Gidecek yerim yok; büsbütün kayboldum, gene de tabana kuvvet koşuyorum. Yani hayatım tümüyle anlamsız bir hareketlilikten ibaret. Kriz güzergahı, terör mıntıkası, cinnet banliyösünde dolanıp duruyordum. Sanırım yeryüzünün sarsılmaz ciddiyeti, her şeyi sımsıkı saran saçmalıktan kaynaklanıyor. Faniliğin hassas terazisi sonsuzluğu tartamaz. Bilemiyorum... Galiba egom vicdanımın sesini taklit ediyor yine. Serpil Silahlıperi... Sana her baktığımda, kendimi seçilmiş, kutsanmış ve cennetle müjdelenmiş gibi hissediyordum. Seni daha tanımadan önce, kaderlerimizin bir çarpışma rotasında ilerlediğini seziyordum. Şimdiyse tek başına, bilinmeyene doğru yol alarak namevcut bir yere varmaya çalışıyorum. Allah'ın belası 'Olurdu, olabilirdi, olmalıydı' nakaratını, meczupça bir saplantıyla habire tekrarlıyorum...