Ege'nin haritası, Menderes ırmağı, İsmail'in internete bağlı cep telefonunda da vardı. Ama o, kat kat katlanmış haritaları açıp parmağını yolların, ırmakların üzerinden geçirmekten hoşlanırdı. Haritaları, dünyayı katlamak, sonra açmak, sonra özenle düzenle katlanıp çekmecelere yerleştirilmiş çamaşırlar gibi, annesinin kat kat katlayıp dolaplara yerleştirdiği havlular gibi, o haritaları sırasıyla, kat yerlerini denk getire getire tekrar katlamak, çantaya koymak, sonra sırası geldiğinde tekrar elleye elleye açmak, dünyayı, dünyanın özeti olan bu haritaları ellemek, internetteki haritaları açmaktan daha iyi geliyordu İsmail'e. Cep telefonunuzdaki haritayı büyütmek için iki parmağınız yeterlidir; ama kağıttan bir haritayı açarken iki eliniz gereklidir. İnsanlara sarılmak, insanlara ve dünyaya elini sürmek İsmail için önemliydi. Ailesi onu ittikçe bu isteği katlanarak artmıştı sanki. (S. 10)