Düne kadar zamanın akıp geçişine duyarlıyken, tüm evrenimden örümcek ağı gibi yayılmışken şimdi tasalarımı gerçek yaşamım ölçeğinde genişletemediğimden sefilce dertop olmuşum, tutumlu hatta pinti olmuşum; artık ne Paris'le uğraşıyorum ne gelecekteki yaşamla ne de mensup olduğum topluluğun geleceğiyle. Işığı kısık yaşıyorum; daralmış bir evrenin içinde bir zavallıyım; büsbütün batmamak için hem hafif hem asık suratlı bir istenç besliyorum.