Dudaklarında anladığını belli eden tatlı bir gülücük dolaştı; aslında anlayışlı olmaktan öte bir gülüştü. Hayatta dört ya da beş kez görebileceğiniz ender gülüşlerden biriydi bu; karşısındakini sonsuza dek rahatlatacak bir özelliğe sahipti. Bir an için sonsuzlukla yüz yüze gelmiş ve tüm gördükleri içinde ?size? yönelip 'sizi? seçmiş duygusunu veriyordu insana. Sizi sizin istediğiniz ölçüde anlayan, size kendiniz kadar inanan ve karşınızda bulunan kişiye en iyi halinizle göründüğünüzü kabul edip anlayan bir gülüş! Ben bunları düşünürken gülümseme anında yok oldu; şimdi karşımda otuz bir-otuz iki yaşlarında, şık giyimli, delikanlı görünüşlü bir genç adam vardı. Konuşması fazlaca gösterişli, hatta biraz abartılıydı. Kendini tanıtmadan önce, kullandığı sözcükleri dikkatle seçtiği etkisini uyandırmıştı bende..