Demir Zafer, mahmuzuyla yeşil suları yararak ilerlerken davullar savaş ritmi vuruyordu. İlerideki küçük gemi dönüyordu, kürekleri denizi dövüyordu. Geminin sancaklarında güller dalgalanıyordu. Baştaki ve kıçtaki sancaklarda, kırmızı bir kalkanın üstünde beyaz bir gül vardı. Geminin direğindeki gül altındı, çimen kadar yeşil bir zeminin üstündeydi. Demir Zafer küçük geminin bordasına öyle sert bir şekilde sürtündü ki, gemiyi ele geçirmek üzere güverteye çıkacak olan denizcilerin yarısı yere devrildi. Kürekler çarpışıp kıymıklara ayrıldı, küreklerden çıkan sesler kaptanın kulağında tatlı bir müzik gibi çınladı. Kaptan, küpeştenin üstünden atladı ve aşağıdaki güverteye indi, arkasında altın bir pelerin dalgalanıyordu. Beyaz güller geri çekildi; Victarion Greyjoy ?u silahlı, zırhlı ve deniz canavarı miğferini takmış halde gören her adam aynı şeyi yapardı. Adamlar; kılıç, mızrak ve balta taşıyordu ama on adamdan dokuzu zırh kuşanmamıştı ve onuncu adamın üstünde sadece pullu bir yelek vardı. Bunlar demir adamlar, diye düşündü Victarion. Buna rağmen boğulmaktan korkuyorlar. ?Onu yakalayın!? diye bağırdı bir adam. ?Tek başına!? GELİN! diye kükredi Victarion. Becerebiliyorsanız gelin ve beni öldürün! Sayfa: 109