Can veren bir hasmın başucunda o günleri, hep benim aleyhime işleyen işleri hatırlamaktan sıkılıyorum. Sanki Azrail ile bir olup: Hadi bağırsana şimdi, küfretsene, tehdit etsene der gibiyim. İçimin bir yanında Muhtar'a karşı yıllarca biriken husumetin kara tortusu; öte yanında artık dünyasını terketmekte olan şu zavallı gövdeye duyduğum merhamet.

Muhtar'ı kâh cehennemin leylim çukurlarına yuvarlıyor, kâh gözyaşları içinde affediyorum. Dilimle ne kadar Affettim, hakkımı helâl ettim desem de içimde yine yatışmayan, hakkından vazgeçmeyip intikam isteyen bir taraf var.