Bu yüzden takdire şayan olmakla beraber yanlış yönlendirilmiş niyetlerle, büyük bir ciddiyete ve duygusallığa kapılıp gördükleri kötülüklere deva bulmaya kalkar insanlar. Fakat buldukları deva hastalığa çare olmaz, yalnızca süresini uzatır. Hatta deva dedikleri şey hastalığın bir parçasıdır. Mesela, yoksulluk sorununu yoksulların hayatta kalmasını sağlayarak çözmeye çalışırlar; ya da daha gelişmiş bir ekolün yaptığı gibi, yoksulları oyalayarak. Fakat sorunun çözümü bu değildir: Bilakis zorluğu daha da arttırır. Asıl amaç toplumu yoksulluğun mümkün olmadığı bir şekilde tesis etmektir.