Breuer sessizce oturdu ve hastası koltuğa yerleşmeye çalışırken onu incelemeye devam etti. Nietzsche iddiasız görünümüne karşın varlığnı çok güçlü hissettiriyordu. En çok dikkati çeken güçlü başıydı. Özellikle dikkat çeken açık kahverengi gözleri, olağanüstü keskin bakışlarıyla çıkıntılı göz çukurlarının derinlerine yerleşmişti. Lou Salomé onun gözleri için ne demişti? Bakışlarının adeta gizli bir defineyi korurmuşçasına içeriye baktığını. Evet, Breuer bunu görebiliyordu. Hastasının parlak kahverengi saçları özenle taranmıştı. Dudaklarının üstüne ve ağzının iki yanına ve çenesine doğru gür bir biçimde düşen uzun bıyıkları dışında yüzü tıraşlıydı.Nietzsche?nin bıyığı Breuer?de bıyık kardeşliği hissi uyandırdı: Profesörü dışarıda Viyana pastası yememe konusunda uyarmak gibi saçma bir dürtü duydu; özellikle üzeri krema ile kaplı olanlara karşı dikkat etmeliydi, yoksa ardından onu temizlemek için bıyıklarını uzun süre taramak zorunda kalabilirdi.