Bizim için en acı tarafı da bu zaten. Evdeki kadının bir adı var, bize de 'adı diğer kadın' diyorlar. Şu dört duvar arasında ıssız bir hayat sürüyoruz. Kimse elimizden tutmaz, toplum bize iyi gözle bakmaz. Peki, bize iyi gözle bakmayan namuslu toplum kimlerden oluşuyor? Saygıdeğer paşalar gösterişli konaklarına bizi çağırdıklarında peşimizden it gibi koşuyorlar. Saygıdeğer nazırlar bizimle yatağa girdiklerinde bir kedi gibi düz duvara tırmanıyorlar. Softa diye geçirenler kabaran arzularını dindirmek için bizi nikâhlarına alıyorlar, sonra da aynı gün boşuyorlar. İşte bu ahlaksız adamlar daha sonra kalkıyorlar, toplumun nasıl ahlaklı olması gerektiğine karar veriyorlar. (S. 84)