Bir insan geleneksel olana karşı ne kadar düşmanca bir tavır alıyorsa, özel hayatında da o kadar büyük bir acımasızlıkla, yasalarını gelecekteki bir toplumsal durumun ortaya koymasını istediği normları geçerli kılacaktır. Sanki bu normlar ona, henüz hiçbir yerde gerçekleştirilmemiş olduklarına göre, hiç değilse kendi hayatında yoğurulmaları görevini yüklemekteymiş gibidirler. Oysa kendini zümresinin ya da halkının en eski gelenekleriyle uyum içinde gören adam, özel hayatında ara sıra inadına, kamu hayatında hoşgörü göstermeksizin savunduğu ilkelere ters davranır ve en ufak bir vicdan sıkıntısı duymadan, bu davranışını gizliden gizliye, kendi savunduğu ilkelerin sarsılmaz yetkesine en tutarlı bir örnek olarak över. Böylece ayrılır birbirinden anarşist-sosyalist ve tutucu politikacı tipleri.