Bir gün uçaklar gene aşağıya kağıt atmaya başladılar. Sanki havadan kudret helvası yağıyormuş gibi kapışan kapışana... Alan, bir süre okumaya çalışıyor, sonra beceremeyip katlıyor, katlıyor ve bir muska gibi kuşağının içine yerleştiriyor. Bazısı gidip imamı buluyor: -Okuyuversene, bakalım ne diyor? İmam hecelemeğe başlıyor: Muhterem Anadolu ahalisi, Kemal çeteleri mahvolmuştur. Adım adım bütün şehirleri, kasabaları mahvettik. Şimdi Ankara üzerine yürüyoruz. Sakın bize karşı düşmanca harekete kalkışmayınız. Biz, sizi Halife tarafından kurtarmağa geliyoruz. -Ne diyor, ne diyor? ...Biz sizi Halife tarafından kurtamağa geliyoruz. Ne Halifeyi ne de Peygamberi bildikleri var. Fakat kurtarmağa geliyoruz. sözü , bilmeksizin pek hoşlarına gidiyor. Kurtarmak! Sizi kim kurtarabilir? Sizi, gökten melekler inse kurtaramaz. Çünkü, sizi evvela sizden, kendinizden kurtarmak lazımdır. İçimden böyle homurdanarak kağıdı imamın elinden çekiyorum. Yere atıp çizmemin ökçesiyle çiğniyorum. Hepsi hayretle bana bakıyorlar.