Ama kutsal Tevrat diye ısrar ediyor jacob, Franco'nun gömleğinin ucundan çekiştirmesine aldırmayarak: Tanrı'nın Sebt gününde çalış­mamamızı, bu kutsal günü ona dua ederek ve sünnetleri yerine getirerek geçirmemizi istediğini söylüyor.
Spinoza ona doğru dönüyor ve bir öğretmenin genç bir öğrenciyle konuştuğu gibi kibar bir şekilde konuşuyor: Söyle bana Jacob, Tanrı'nın kadiri mutlak olduğuna inanıyor musun?
Jacob başıyla onaylıyor. Tanrı'nın kusursuz olduğuna? Kendi başına eksiksiz olduğuna...
Jacob yine onaylıyor.
O halde kusursuz ve eksiksiz bir varlığın hiçbir ihtiyacı, yetersizli­ği, isteği ya da arzusu olmadığını da kabul edersin, öyle değil mi?
Jacob düşünüyor, duraksıyor ve temkinli bir şekilde başıyla onaylıyor. Spinoza, Franco'nun dudaklarında beliren bir gülümseme fark ediyor.
O halde diye devam ediyor Spinoza: Ben Tanrı'nın onu nasıl yücelttiğimize, hatta yüceltip yüceltmemize dair bir isteğinin olmadığını düşünüyorum. O zaman Jacob, bırak da Tanrı'yı kendimce seveyim ben.