Algılama dediğin, kendi başına bir bütündür ve bunun somut sonuçlar halinde dışarıdan görülebilmesi gibi bir durum yoktur. Bir kazanç da sağlamaz. Bunun nasıl bir şey olduğunu sözcüklere dökmek imkânsızdır. İnsanın bizzat tecrübe etmesinden başka yolu yoktur. Benim söyleyebileceğim tek şey, bir kez o gerçek manzarayı görünce, şimdiye kadar yaşamış olduğun dünyanın korkutucu ölçüde sıradan kalacağıdır. O manzarada mantık ya da mantıksızlık yoktur. İyilik ya da kötülük de yoktur. Her şey birlik halindedir. İşte orada, sen de o birliğin bir parçası olursun. Fiziksel bedeninin sınırlarından kurtulur, deyim yerindeyse metafiziksel bir varlık haline gelirsin. Sezgi olursun. Bu bir taraftan muhteşem bir duygudur, bir taraftan da umutsuz bir duygu. Şimdiye kadar olan yaşantının nasıl da yüzeysel, nasıl da derinlikten yoksun olduğunu, neredeyse her şeyin sonuna geldiğinde anlamış olursun ne de olsa. Ben nasıl oldu da böyle bir yaşantıya tahammül edebildim düşüncesiyle ürperiverirsin.