1970 İBİŞ'İN RÜYASI Tarık Buğra Tefrika roman geleneği henüz bitmemiştir. Yılların gazetecisi, Küçük Ağa (1963) romanının yazarı Tarık Buğra işsizdir. Beşir Ayvazoğlu'nun Tarık Buğra monografisinden öğrendiğimize göre, İbiş'in Rüyası bu işsizlik döneminin ürünüdür. Abdi İpekçi, zor durumda olduğunu öğrendiği eski dostundan tefrika edilmek üzere bir roman istemiş ve Tarık Buğra oturup geceleri sabahlara kadar çalışarak İbiş'in Rüyası'nı yazmıştır. Fonda, tiyatro dünyamızın tarihçesini ustalıkla yansıtan İbiş'in Rüyası, bir sanat insanının, Nahit'in karmaşık ruh yapısında odaklanır. Etkileyici ruh çözümlemeleriyle sürüp gider. Aşk, arkadaşlık, sahne üçgeni içindeki İbiş'in Rüyası romanımıza getirdiği yenilikler açısından pek irdelenmemiştir. Ayrıca, eserin geçtiği çağın toplumsal hayatı, 'kültür gömleği' değiştirmenin sancıları, kapalı, tutucu bir ortamda tiyatro yapabilmenin zorlukları İbiş'in Rüyası'nda eleştirel gerçekçi tuturula değerlendirilmiştir! Gizli savaş derdi, Türkiye'deki kadın-erkek ilişkilerine. Kadın değişrnek istiyor, hayata katılmak için uğraşıyor, erkek ise kadını ceddinin gördüğü gibi ve ceddinin sınırları içinde görmek istiyordu. Ortada milimi milimine bir sınır savaşı vardı, iki taraf da kendilerine vergi silahları kullanıyordu. Erkeklerin elinde daha çok tabanca, bıçak vardı. Kadın sınırı aşmaya kalkıştı mı her zaman yumrukla, tokatla kalmıyor, onları kullandığı da oluyordu.