1968 ALNIMDAKİ BIÇAK YARASI Burhan Arpad Arpad açık, duru bir anlatımı yeğlemiş, senaryo kurgusunu çağrıştırır bir yöntemle, kırık ve imkansız bir aşk öyküsünü 'sahne sahne' dile getirmiştir. Orhan Veli'nin Tahattur şiirinden esinli adıyla bu roman, yer yer de Beyoğlu gece hayatının belgesele yatkın yansıtılmasıdır. On beş yıldır genelevde sermaye Zehra kimliğini gizler; yapayalnız, korunaksız, yeni bir hayata başlamak arzusundadır. . . . Zehra Emniyet Müdürlüğü'nün kapısından çıkarken gözleri karardı. Vesikalı durumunun kaldırılması için dilekçesi komisyondan çıkmamıştı. Kayıt memuru suratma bakmadan Daha çıkmadı demekle yetinmişti. Şef de Bunca yıldır bu yoldasın, iyice incelemeden olur mu? demişti...
Diğer Selim İleri Sözleri ve Alıntıları
"Hikâyelerinizde mâzi var. Biliyor musunuz, insan mâziye geri dönebileceğini sanıyor..."- "Hikâyelerinizde mâzi var. Biliyor musunuz, insan mâziye geri dönebileceğini sanıyor..."
- Sevgi nedir diye sormuyorum çünkü çok az biliyorum, sevgi yaşadıklarımın hiçbiri değil. Ben sormuyorsam bu adamlar gibi şimdi nerde, şimdi ne yapıyor, alışılmış sözcükleriyle bunları sormuyorsam kimse için, yaşadıklarıma sevgi gözüyle bakamam. Bir filmi seyrederken yalnızsam ve sormuyorsam içimden nasıl bulurdu o, bir kitabı okuyup da bir şeyler düşünmüşsem ve onunla tartışmayı aklımdan bile geçirmemişsem, çay içerken, neskafe için su kaynatırken, kapının zili çaldığında yüzünü şöyle bir görüp bir sözcükle, adıyla anmıyorsam, hayır, sevgiyle en küçük bir ilintisi yok bunun.
- Bir şey unutmuşum gibi geldi bana. Fakat ne? Her şeyim yanımda. Her zaman kahreden ikinci ses, "Siyah gözler unuttun" dedi. Anladım, içim ezildi.
- Bir şey unutmuşum gibi geldi bana. Fakat ne? Her şeyim yanımda. Her zaman kahreden ikinci ses, "Siyah gözler unuttun" dedi. Anladım, içim ezildi.
- İstese beni arayabilirdi. Arayıp sorardı. Bir hayalin ardındayım. Dostluklar belli yaşlarda, ilk gençlik dönemlerinde güzel. Ama ben çocuk kaldım, hiç büyümedim, hep sığ sularda..
- İstese beni arayabilirdi. Arayıp sorardı. Bir hayalin ardındayım. Dostluklar belli yaşlarda, ilk gençlik dönemlerinde güzel. Ama ben çocuk kaldım, hiç büyümedim, hep sığ sularda..
- Bu, epeydir acı çeken, belki de bütün yaşamı boyunca - söyleyemediği, dile getiremediği, dışa vurmadığı - acılar çekmiş bir insana ağlamaktı ve bu insan benim annemdi.
- Sevdiğim bir şiiri okurken, bir romanı, bir öyküyü ya da bir filmi anlatırken de gözlerim dolar, ağlarım çoğu kez. Karşımdaki kişiler, bundan tedirginlik duyarlar.
- Gözlerindeki o camı andıran, sonra yavaşça biriken, dolan, yuvasına sığamayarak taşan yaşların, gözyaşlarının nedeni nasıl açıklanır?
Emile Zola
Şehbenderzade Filibeli Ahmet Hilmi
Yılmaz Erdoğan
Emre Kongar
Fyodor Mihailoviç Dostoyevski
Rahmi Vidinlioğlu
Jean Genet
Ümit Yaşar Oğuzcan
John Katzenbach
Etgar Keret