-Şimdi şöyle düşün, mahkumlar salınacak olsalar, onları bağlayan zincirlerinden ve yanılgılarından kurtulacak olsalardı, doğal olarak ne olurdu görmeye çalış. Öncelikle onlardan biri serbest bırakılsa ve hemen ayağa kalkmaya, başını çevirmeye, ışığa yürümeye ve bakmaya zorlanacak olsa ne olacaktır? Bütün bu yapılanlar önce ona büyük bir acı vereceketir. Işığın parıltısı gözlerini kamaştıracağından önceden gölgelerini gördüğü şeyleri şimdi rahat bir şekilde göremeyecektir. Ve bunların ardından biri ona önceden gördüğü şeylerin birer yanılsama olduğunu, fakat şu anda olgusallığa biraz daha yaklaştığını söyler ve gözleri daha gerçek varlıklara döndüğü için daha doğru bir fikrinin olup olmadığı soracak olursa ne cevap verir? Şayet ona duvarın üstünden geçen nesneler gösterilse ve bunları teker teker adlandırması istense, kafası karışmayacak ve önceden gördüğü gölgelerin, onun karşısına çıkarılan nesnelerden daha gerçek olduklarını düşünmeyecek midir?

-Elbette bu nesnelerın daha gerçek olduklarını düşünecektir.

-Ve direkt olarak ışığa bakmaya zorlanırsa, bu gözlerine acı verecek ve yine gözlerini önceden bakabildiği nesnelere çevirip kaçacak ve bunların ona gösterilen nesnelerden daha gerçek olduğuna inanmayacak mıdır?

-Evet

-Ve düşünelim ki biri onu zor kullanarak zor ve dik bir tımanışa çekiyor ve güneşin ışığına çıkıncaya kadar onu sürüklüyor olsun, canı yandığı için sürüklenmesine öfkelenmeyecek midir? Güneşe çıktığında gözleri kamaşacak ve şimdi ona gerçek olduğu belirtilen şeylerden birini dahi görmeyi beceremeyecektir.