? Özellikle neden korkuyorsunuz? ? diye sordum. ? Her şeyden. Doğuştan duygulu bir insan değilim. Ölümden sonraki yaşamdı, insanlığın kaderiydi, böyle şeylerle pek az ilgilenirim. Gökyüzünün yücelerine çıktığım da seyrektir. Beni en çok korkutan, hiçbirimizin kurtulamadığımız, saklayamadığımız günlük bayağılıklardır. Davranışlarımda nelerinde gerçek, nelerin aldatıcı olduğunu anlayacak yetenekte değilim. Bu yüzden de korkuyorum davranışlarımdan. Yetiştirilişimin ve yaşam koşullarının beni dar bir yalan çemberinin içine soktuğunu; yaşamımın bütünüyle, her gün kendimi de, başkalarını da aldatmaktan, sonra bunu fark etmemekten oluştuğunu çok iyi biliyorum. Ömrümün sonuna dek bu yalandan kurtulamayacağım düşüncesi dehşete düşürüyor beni. Bugün bir şey yapıyorum, bunu neden yaptığımı yarın anlayamıyorum. Petersburg?da devlet hizmetine girdim, korktum; tarımla uğraşmak için buraya geldim, gene korktum...