-Ahbap, bir sigara versene bana, dedi. Adamın ona kaldırdığı yüzündeki şaşırmışlığı görünce sevindi. Onu içerken gördüğümü biliyor. Sövüyordur şimdi. Dilencinin yüzü acındırmak isteyen bir gülüşle kırıştı. -Sigara içmem ben beyim, dedi. -Ya! Vah vah. Birden öyle sigara istedi ki canım, sorma. Bir tek sigaraya iki buçuk lira verirdim. Sol elini cebinden çıkarıp iki buçukluğu salladı. Hep adamın kucağındaki morumsu ellerine bakıyordu. Ellerin dilini anlardı. Sağ el geriye doğru kasıldı. Paket sağ cebinde. El durdu. Gevşedi. -Neyse, eyvallah! Parayı cebine sokup yürüdü. Kendininkine değil, başka bir apartmanın kapı sokuntusuna çıkıp eğildi. Adam bakmıyordu. Ne öğrettim ona? Dünyada tanımadığı bir deli daha olduğunu. Oysa adama, sigara içmenin dilencilere yasak olduğunu bilmeyen insanların da varlığını öğretmek istemişti. Bu gece dilenci, bir tanıdığına, 'Bugün delinin biri benden sigara istedi.', diyecekti. Gene de merak ediyordu. Acaba yarın sabah bir kız okulunun önünde mi dilenecekti. Bekledi.