Öyleyse hiç durma düş peşime. Pusatsız, silahsız ve yaralı bir yürekle, Gidiyorum burdan Anım olmayan bir kente. İşte rüzgârın çözüldü dili, duyuyorum. Alev sardı odunları, Kara toprak aydınlandı, görüyorum. Ama giden gitti, ne gelir elden! Acı, ah acı; acımasız biliyorum

Bıçak açmıyor ağızları; Acı, yalnız acı var yüreklerde.

Acının gurbettir memleketi.

Bir cam gibi önünde Yüzümü elinle sil Hohlayarak üstüne. Seyret boş bir sokağa Hüzünle yağışını yağmurun Sonra kaplasin yavaşça Solugunun ılık bugusu Yüzümü bastanbasa Ve bırakıp gittiğinde Bir küçük boşluk kalsın Alnını dayadığın yerde Bir yalnızlık işareti İşleyen ta içime

Burada hiçbir şeyin önemi yok. J .R' dan başka. Sahi J.R'ı kim vurdu yahu! Adam kim vurduya bile gidemedi. Aslında ben Krıstin' den ummazdım. Yazık oldu güzelim kızcağıza. Ama şunu unutma J.R.lar ölmez ve de kanı yerde kalmayacak. Sahi Cavit Orhan Tütengil'i kim vurdu? İşte bunu kimse bilmiyor ve merak da etmiyor. Bak Tütengil gibilerinin kanı yerde kalmaya mahkumdur. Sayfa:79

Ben Ankara' dayken senin sarılık olman ne büyük bir talihsizlikti. Ancak on dakika birbirimize sarılabildik. Oysa iyi olsaydın çıkar gece bir yerlerde baş başa oturabilirdik. Neyse kısmet değilmiş ne yapalım. Zaten bütün aksilikler hep beni buluyor. Ama talih bu, bakarsın bir gün döner. Hem bu kışın bir de yazı var öyle değil mi? Sayfa : 49

Sevgili Meleğim; 24.8.1979 İZMİR Seni ne kadar özledim bilemezsin. Hasretin canıma yetti. Bilmem gelecek günlere sensiz nasıl katlanacağım. Nazım Hikmet' in deyişiyle; hayatım elini içinden çektiğin bir eldiven gibi boşaldı. Yaşama sevincim kayboldu. Aramıza derya-deniz koydular ve beni senin yüzüne hasret bıraktılar. Veballeri büyüktür. Sayfa :29

"Babacığım 52 yaşında bir hiç uğruna ölmedin, 34 dostunla birlikte sizin yok edilişinizden insanlık bir ders aldı. Birçok acıyı yendi, tamir etti. Adalet yerini buldu. 'Güzel günler göreceğiz"' diyemeyeceksem ne yazacağım? Hangi yüzle yazacağım babama ben? Sayfa : 9

Çünkü spor toto, lotto, altılı ganyan; iğdiş bir umutla sahici kılınan bir yalan oldu hayatımız. Ve yeni ark.itle daha güvenli kadınlarımız. Erkeklerimiz daha güçlü güne arkoyla başlayan. Çocuklarımız bunca cikletle daha mutlu. .... Gözümün bebeği; işte ben burada ödün vermemenin, boyun eğmemenin, yani onurlu bir yaşamanın faturasını ödüyorum. K.D.V.'si içinde olaraktan. Sayfa: 111

Adımdan ötürü bana Bingöl'ü bile çok görenler, şimdi de oturduğum lojmandan kapı dışarı ediyorlar. Öyle ya; Sosyalist Kültür Ansiklopedisi'nde, Edebiyatımızda İsimler ve Şairler ve Yazarlar sözlüklerinde biyografisi olan birinin lojmanda oturmaya hakkı yoktur Türkiye' de. Sayfa: 111