En önemli olan şey aşktır demişti öğretmeni bir keresinde. Tanrı aşkı, yaşayanlara duyulan aşk, güzel olan her şeye duyulan aşk.

Sokaklara dökülmeden önce gerçekleri doğru düzgün tespit edin.

Siyahlar da onun gibi mi hissediyor diye merak ediyordu,saldırgan bir dünyada silinmez bir yabancı damgası yemiş gibi.

Jeff böyle bir anlık fırtınadan kaçma lüksüne sahip olmayacaktı. Yaklaşan fırtınayı farklı gözle görmüştü... Bu fırtına geçen yıl onu durdurmuştu ve zarar görmüş gemiciyi açık denizde bırakmak zorunda kalmıştı. Bu defa başarabilecek mi?

İnsan gördüklerini unutacaktı elbet bir gün, ama duyduklarını hiç unutamayacaktı...

Biz ; sadece sen ve ben değil, bu toplumdaki herkes zalimlikle birlikte yaşıyoruz, rastgele ölüm tehlikesiyle birlikte. Bunu neredeyse görmezden geliyoruz, bizi doğrudan tehdit ettiği zamanlar hariç...

Çok genç... Otuzaltı genç mi sayılır..? Bu bir politikacıyla göre çocuk sayılabilecek bir yaştı. Ama bir atlete göre ise bunağın teki sayılmaya yeterdi. Onüçüncü doğum gününden beri yaş göreceli bir şey diye düşünürdü. Kaç yaşında hissediyorsan o yaştasındır. Satchel paige ne derdi..? 'Kaç yaşında olduğunu bilmiyorsan kaç yaşında sayılırsın...?'

Çok genç... Otuzaltı genç mi sayılır..? Bu bir politikacıyla göre çocuk sayılabilecek bir yaştı. Ama bir atlete göre ise bunağın teki sayılmaya yeterdi. Onüçüncü doğum gününden beri yaş göreceli bir şey diye düşünürdü. Kaç yaşında hissediyorsan o yaştasındır. Satchel paige ne derdi..? 'Kaç yaşında olduğunu bilmiyorsan kaç yaşında sayılırsın..?'

Gemi harika bir adaya doğru yol alırken, her dakika sahile biraz daha yaklaşıyor ama bitürlü ulaşamıyorsun. Ve her seferinde sulara bakıp neredeyse geldik diye bağırdığın her anda sevdiğin birinin dalgalar arasında yitip gittiğini görüyorsun. Söylesene Patrick coşku böylesine bir yaşamın neresinde olabilir..? Nihai yalnızlık denilen şeyi hayal eedebiliyor musun...?

Geçmiş diye birşey yoktu, ilerde olabilecek şeylerin de henüz vakti vardı. Yıllar bu sessiz günlerin içinde eriyip gitmişlerdi sanki..