Hüzün baş duygumuzdu. Yaz günleri sahici denizler, sahici kıyılar olurdu. Ama bizim sığınağımız sonbahardı, Cam önleriydi sokağa bakan.

Derinlerde kaldım böyle bir zaman Kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan Ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları Söyleşin benimle biraz bir kere gelmiş bulundum..

Ahmet Abi, güzelim, bir mendil niye kanar Diş değil, tırnak değil, bir mendil niye kanar

Her yere yetişilir Hiçbir şeye geç kalınmaz ama Çocuğum beni bağışla Ahmet Abi sen de bağışla...

...Güç iştir çünkü bir tarihi insan gibi yaşamak Bir hayatı insan gibi tamamlamak güç iştir...

Gün bitti Saat kaç? Bitecek mi bir gün savaşımız? Hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de. Dönüp dönüp arkamıza baktığımız Bir dünya kalıntısı üstünde Hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de...

"Bir gök yapıyordum deniz kabuklarından Senin çocuksu gülüşüne benzer bir gök..."

Gelecekten utanarak dönen bir sevinçliğim Ya sizler Ey sırasını beklemeden gelen Akşam üstleri..?

Ama biz dağınık kaldık, Sevgimizle, özlemlerimizle, yitikliğimizle Her neyse her neyse..

Anlıyor musun Anlıyorsun elbette Ne yaparsan yap yürürlüktedir yetinmezlik..