Umudun nefes oldugunu unutursun.Seytan unutturur sana.

Karanlıkda kalmış körlere ayna da versen meşale de yaksan hep aynı şeyi görürler: kendilerini

Sevmek sevilebilmek ne güzel ayrılık olmasa, gülmek güldürebilmek ne keyif ağlamak olmasa, ölmek ölebilmek ne huzur unutulmak olmasa.

Hayat virgüllere bakmaz noktaya takılır

Gözün nuru kalbin parıltısıyla cilalanır.

Zevk peşinde olan beden,mantıkla hareket eden akıl,otorite olup yargılama gücüne sahib ruhtan güçlü müdür acaba ?

Yaşantını, sürekli bir beklentiyle, çarkın içinde koşuşturarak geçiştiriyorsan, belki de farkında olmadan hayatını beklemeye almışsındır. Yapmak istediklerini ve yaşamayı arzuladıklarını hep öteye itiyorsundur; haberin bile olmaz. Bunları gerçekleştirmen için hep ileride bir zaman veya fırsat var sanırsın. Akıl bunu dayatır. Ancak ucundaki ölüm, ne zaman geleceğini yazık ki kimseye önceden bildirmez. Sen, nasıl ve ne zaman öleceğine değil, ne şekilde yaşayacağına karar vereceksin!

"Dilin olması gerektiği yer, kapalı bir ağızın içidir." Konuşmayan insan şayet uyumuyorsa, düşünür. Düşündüğü için susmaktadır. O yüzdendir ki, susmak işe yaramıyorsa zaman konuşma zamanıdır.Konuşmak da fayda etmiyorsa gitme zamanıdır...

"Geçer, hepsi geçer inan bana. Dayan ki seni asıl neyin beklediğini göresin. Bunlar sadece geçici kısa film kareleri.Tek fotoğraf gibi düşün, henüz albüm ortada değil. Filmin sonunu bilmeden yorum yapmak yalnızca ahmakların işidir."

Yapman gerekeni en iyi şekilde ortaya koymazsan, gün gelir geçmişi baştan nasıl yaşayabilirsin sorusuna aradığın cevaplar içinde kaybolursun.