Gökyüzü her zaman güzeldir. Karanlık, yağmurlu ya da bulutlu olsun, bakmak her zaman keyif verir Bu en sevdiğim şey, çünkü kaybolursam, kendimi yalnız hissedersem ya da korkarsam, tek yapmam gereken kafamı kaldırıp bakmak, ne olursa olsun orada olacak... ve her zaman güzel olacağını bileceğim...

Bir kararın aptallık seviyesini doğru bir şekilde ölçmenin tek yolu zamandı...

''Türü ne..? Lütfen bilimkurgu olduğunu söyleme.'' Sandalyesine yaslanıp bir şey kazanmış gibi sırıttı. Belki de kazanmıştı. Hâlâ karşısında oturuyordum, öyle değil mi? ''Kitap güzel olduğu sürece türünün ne olduğunun önemi var mı..?" diye sordu.

Süper gücüm olsaydı,bu sızma olurdu.Zihnine sızar ve bütün düşüncelerini görürdüm. Kalbine sızar ve bir virüs gibi kendimi etrafa yayardım. Kendime sızıcı derdim.

Omzuyla omzumu dürtüp ayaklarına baktı."Güzel görünüyorsun Tate."Bu üç kelimeyi reklam panosuna yapıştırıp her gün işe giderken önünden geçmek istiyordum.Bir daha asla izin almazdım.

Ölüm. Hayatta kaçınılmaz olan tek şey. İnsanlar ölüm hakkında konuşmaktan hoşlanmaz çünkü bu onları üzer. Kendilerinin olmadığı bir hayatın nasıl devam edeceğini düşünmek istemezler sevdikleri insanların hepsi kısa süreliğine yas tutar ama nefes almaya devam ederler. Kendileri olmadan hayatın nasıl devam edeceğini düşünmek istemezler Çocukları büyüyecek Evlenecek Yaşlanacak... Kendileri olmadan hayatın nasıl devam edeceğini düşünmek istemezler. Maddi eşyaları satılacak Tıbbi dosyalarına 'Dosya kapandı' mührü basılacak İsimleri onları tanıyan herkes için bir anı olarak kalır Kendileri olmadan hayatın nasıl devam edeceğini düşünmek istemezler, o yüzden ölümü olduğu gibi kabullenmek yerine bu konudan tamamen kaçınırlar, Bir şekilde kendilerini ıskalaması için dua eder ve bunu umut ederler Ölümün unları unutup bir sonraki kişiye geçmesini isterler Hayır, kendileri olmadan hayatın nasıl devam edeceğini düşünmek istemediler. Ama ölüm onları unutmadı. Aksine, TIR kılığına giren ve sis bulutunun arkasına saklanan ölümle kafa kafaya çarpıştılar Hayır. Ölüm onları unutmadı.

"Ölecek misin?" "Hepimiz bir gün öleceğiz, öyle değil mi?" diye karşılık verdi annem

"Hayat bu. Hep böyle oldu. Kötü şeyler olur. Oldukça sık olur hem de.Bu tür şeyler birçok insanın başına geliyor."

Hiçbir şey kalıcı değildi. Hepimizin tek ortak noktası kaçınılmazlıktı. Hepimiz eninde sonunda ölecektik.

Hiçbir şey kalıcı değildi. Hepimizin tek ortak noktası kaçınılmazlıktı. Hepimiz eninde sonunda ölecektik.