"Zaman henüz olgunlaşmadı. Yine de bu kanlı adakla olgunlaşacak. İnsanın kendi yerine kardeşini öldürmesi mümkün olduğu sürece zaman olgunlaşmayacak. İnsanlar pişene de korkutucu şeyler olması gerekiyor. Başka da bir şey insanı olgunlaştırmayacak. Bugünlerde olanların hepsi olmalı ki yenilenme gelebilsin. Güneşin perdelenmesini izleyen kanın kaynağı aynı zamanda yeni yaşamın kaynağı olduğu için."

"Karanlıktan ışık doğar ve ışıktan sonra yine karanlık olur; bu yüzden ne kötü çok kötüdür, ne de iyi çok iyidir. Çünkü bu ikisi birbiriyle bağlantılıdır ve anlaşılmaz bir biçimde ancak yanlışlıkla bir arada olabilirler."

"Ancak inanma günümüzde öyle zor bir sanat haline geldi ki, bu artık çoğu insanın, özellikle de eğitimli insanların yapamayacağı bir şey."

Bilinmeyen bir şeyi hissetmek ve bir gize sahip olmak önemlidir. Böyle bir şeyi yaşamamış bir insan, önemli bir şeyi yaşamamış olur...

Çocukken kendimi yalnız hissederdim; hala da öyle hissediyorum çünkü bazı şeyleri biliyorum ve bunları hiç bilmedikleri ya da bilmek istemedikleri anlaşılan insanlara bazı ip uçları vermeye çalışıyorum...

Yalnızlık, insanın çevresinde insan olmaması demek değildir. İnsan kendisinin önemsediği şeyleri başkalarına ulaştıramadığı ya da başkalarının olanaksız bulduğu görüşlere sahip olduğu zaman kendini yalnız hisseder...

Diğerinin sevmediğimiz özellikleri, kendi kendimizi bulmaya yardım edebilir...

Açı doyurduğumda, hakareti affettiğimde, düşmanımı sevdiğimde, bunlar güzel erdemler. Fakat ya dilencilerin en fakirinin, suçluların en gaddarının da kendi içimde olduğunu fark edersem. Ya şefkatime en muhtaç kişinin, sevilmeye en muhtaç düşmanımın kendim olduğunu fark edersem o zaman ne olacak...?

Günümüzde, bizi tehdit eden tehlikenin doğadan gelmediğini, insan ve kitle ruhundan kaynaklandığını apaçık görüyoruz. Tehlike, insanın ruhundan kopmuş olmasında...

Kimse bir başkasını yargılayabilecek kadar kusursuz değildir. Ama bazıları kendinde bu hakkı görebilecek kadar hadsizdir...